»» وظایف والدین دارای کودک دیابتی
وظایف والدین دارای کودک دیابتی
انتخاب و تدوین : دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
اگر شما دارای یک فرزند مبتلا به دیابت هستید باید بدانید که دیابت یک بیماری است که تمامی جنبه های زندگی شما را تحت تأثیر خود قرار خواهد داد. در واقع دیابت فرزند شما اتفاق مهمی است که برخورد صحیحی را از جانب تمامی اعضای خانواده می طلبد و همه آنها باید خود را با وضعیت جدید وفق دهند.
» مواردی که والدین دیابتی باید از آن آگاه باشند
نکته اساسی در مورد دیابت فرزند شما این است که هرگونه تلقی و برداشت وی نسبت به دیابت بستگی به نحوه ادراک شما نسبت به این موضوع و طرز رفتارتان دارد. بنابراین شرط اول در درمان موفق دیابت فرزندتان این است که بدون هیچگونه ناراحتی و اضطراب، دیابت فرزند خود را به عنوان یک حقیقت بپذیرید. این پذیرش سبب می شود تا برای انجام وظایف بعدی که بر دوش شماست آمادگی و انگیزه لازم را پیدا نمایید. در عین حال به فرزندتان کمک کنید تا با کمترین میزان استرس، دیابت خود را بپذیرد. صحبت کردن با دیگر والدینی که وضعیت مشابهی دارند و استفاده از تجربیات آنها در این زمینه بسیار کمک کننده است.
قدم بعدی شما آگاهی از اصول کنترل دیابت است زیرا شما باید تا زمانی که فرزندتان توانایی لازم در انجام وظایف مربوط به دیابت خود مثل تزریق انسولین را بدست نیاورده است، به جای وی این وظایف را بر عهده بگیرید. بنابراین لازم است تا با شرکت در کلاسهای آموزشی مهارتهای زیر را به دست آورید:
- روش و زمان صحیح انجام آزمایش قند خون با استفاده از دستگاه گلوکومتر
- روش صحیح تزریق انسولین و تغییر مقدار آن براساس نوع و مقدار غذا و میزان فعالیت
- اصول تغذیه صحیح دیابت
- علائم ونحوه درمان هیپوگلیسیمی مخصوصاً تزریق آمپول گلوکاگن
- علائم قند خون بالا و نحوه انجام آزمایش کتون ادرار
- روشهای کنترل دیابت در هنگام بیماری
اگر فرزند شما در سنین پایین مبتلا به دیابت شده است این نکته را همیشه به خاطر بسپارید که وی در درجه اول یک کودک است و ابتلای وی به دیابت در درجه دوم اهمییت قرار دارد. بنابراین کودک شما نیز همانند تمام کودکان دیگر نیازمند رشد اجتماعی و عاطفی است. شما باید به نیازها و خواسته های طبیعی وی احترام بگذارید و تا حد امکان در رفع آنها بکوشید.
به عنوان مثال روشهای جدید درمان دیابت این امکان را به فرزند شما می دهند که مانند بقیه بچه ها به صرف غذای مورد علاقه اش بپردازد. در زندگی همه ما زمانهایی وجود دارد که میل به غذا نداریم یا اشتهای ما به غذا بیشتر است. بنابراین به فرزند خود اجازه دهید تا این احساس را در خود تجربه کند که می تواند یک زندگی طبیعی و لذت بخش داشته باشد.
» والدین آرام و بردبار
والدین آرام، بردبار، باگذشت، آسان گیر، واقع گرا، علاقه مند و مطلع به از روشهای صحیح برخورد با یک کودک دیابتی نقش بسیار مهمی در افزایش اعتماد به نفس و بلوغ عاطفی- اجتماعی فرزند خود بر عهده دارند. این والدین به فرزند خود اجازه می دهند تا مطابق با سن خود، وظایف مربوط به دیابت ش را به عهده بگیرد. این امر باعث می شود تا وی احساس کند که می تواند تا حد زیادی از عهده حل مشکلاتش بربیاید و در نتیجه اعتماد به نفس زیاذی پیدا خواهد کرد. البته حمایت عاطفی شما باید همیشه همراه با وی باشد و در مواقع بروز مشکلات به کمک او بیاید.
بخاطر داشته باشید که فرزند شما تنها در صورتی بطور فعال برنامه های کنترل دیابت از جمله آزمایش قند خون را اجرا می کند که هیچگونه اجباری از جانب شما یا دیگران احساس نکند. تا فرزند شما خود به این نتیجه نرسد که این برنامه ها واقعاً برای وی مفید می باشند، هرگونه فشاری از جانب شما برای اجرای برنامه نه تنها کمکی به وضعیت موجود نمی کند، بلکه آن را مشکلتر نیز خواهد ساخت و تنش های زیادی را در خانواده بوجود خواهد آورد.
» والدین بیش از حد مضطرب
والدین بیش از حد مضطرب، فرزندانی بیش از حد نگران و وابسته بوجود خواهند آورد. این والدین تمام کارهای وابسته به دیابت فرزند خود را شخصاً انجام می دهند، باعث کاهش حس اعتماد به نفس وی که یکی از پایه های زندگی مستقل است خواهند شد.
» والدین بی تفاوت
والدینی که فرزندان خود را بیش از حد آزاد می گذارند نیز بر این عقیده اند که مصرف سر وقت غذا و یا تزریق به موقع انسولین برای فرزندشان بسیار مشکل است. در واقع این والدین در عین محبت فراوان به فرزند خود، اهمییت کمتری برای نظم و ترتیب در دیابت قائل هستند و این باعث می شود تا در آینده کودک نتواند از عهده حل مشکلات متعددی که با آنها روبرو خواهد شد برآید.
فرزندان والدین بی تفاوت از طریق عدم رعایت رژیم غذایی و یا سرباز زدن از تزریق انسولین خود درصدد جلب توجه والدین خود برمی آیند. آنها به دلیل نبود نظم و انضباط در زندگی و نیز عدم حمایت و نظارت کافی از جانب والدین، معمولاً افسرده هستند.
» والدین سخت گیر
در عوض والدین سخت گیر معتقدند که کنترل مطلوب خون حتی در سنین پایین باید از طریق بکارگیری یک روش منظم و کاملاً سخت گیرانه صورت پذیرد. ولی در اینجا معایبی نیز وجود دارد. فرزند شما ممکن است از نتایج بالا یا پایین قند خون که در این سنین کاملاً طبیعی است احساس گناه کند. بنابراین هیچ وقت نتایج آزمایش قند خون فرزندتان را با کلماتی مثل خوب یا بد تفسیر نکنید، بلکه به بالا یا پایین و یا طبیعی بودن آن اشاره کنید و همچنین به خاطر داشته باشید که در حال حاضر حتی با بکارگیری روشهای جدید کنترل دیابت مثل تزریقات متعدد انسولین، امکان اینکه قند خون در تمام اوقات در حد طبیعی باشد وجود ندارد. فرزندان والدین سخت گیر در سنین بلوغ معمولاً پرخاشگر خواهند شد.
ارسال سوالات و نظرات ()
ارسال کننده متن فوق ومدیرسایت: » دکتر رحمت سخنی ( دوشنبه 87/6/25 :: ساعت 9:37 صبح )
»» دیابت در یک کلام
دیابت در یک کلام
انتخاب و تدوین : دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
بیماری دیابت بر اثر قطع تولید انسولین و یا عدم کارکرد مناسب آن در بدن به وجود می آید. انسولین هورمونی است که مواد غذایی قندی و نشاسته و... را در بدن به انرژی تبدیل می نماید. تا کنون علت بروز این بیماری کشف نشده است ولی گمان می رود که زمینه مساعد ژنتیکی و عوامل محیطی همچون چاقی و بی تحرکی در ابتلا به این بیماری نقش موثری داشته باشد. درکشورما، حدود 4 میلیون نفر (کودک و بزرگسال) به دیابت مبتلا هستند، ولی متاسفانه تعداد اندکی از این افراد از دیابت خود آگاهانه و یا به کنترل صحیح و دقیق قند خون می پردازند.
پزشک متخصص می تواند با آزمایش قند خون ناشتا (FBS) و یا قند خون دو ساعته (OGTT)، که معیاری از عملکرد لوزالمعده و ترشح انسولین را بدست می دهند،تعیین کند که آیا شما در دوره دیابت پنهان قرار دارید و یا به طور کامل به دیابت مبتلا گشته اید. در صورتی که آزمایش قند خون ناشتا ی شما، عددی بین 100 تا 125 باشد نشانگر آن است که شما در دوره دیابت پنهان قرار دارید و چنانچه این رقم 126 یا بیشتر از آن باشد بیانگر ابتلای کامل دیابت است. در آزمایش قند خون دو ساعته، ابتدا به صورت ناشتا و سپس دو ساعت بعد از نوشیدن یک محلول نسبتا غلیظ قندی، میزان گلوکز موجود در خون شما اندازه گیری می شود. چنانچه نتیجه این آزمایش عددی بین 140 تا 199 باشد، بیانگر دیابت پنهان و اگر 200 یا بیشتر از آن باشد، ابتلایتان به دیابت را نشان می دهد.
انواع دیابت
دیابت نوع 1: در این دسته از مبتلایان، تولید انسولین در بدن به طور کامل قطع می شود، در نتیجه قند موجود نمی تواند وارد سلولها شده انرژی بدن را تامین نماید و همین مسئله افزایش شدید قند خون را سبب می شود.حدود 5% تا 10% کل دیابتی ها، مبتلایان نوع 1 تشکیل می دهند.
دیابت نوع 2: در این دسته از مبتلایان، بدن نسبت به انسولین مقاوم می شود در این حالت انسولین ترشح شده تاثیری برروی جذب قند ندارد و یا ترشح آن به میزان کافی صورت نمی گیرد.
دیابت حاملگی: حدود 4% از کل بانوان در طول زمان بارداری موقتاً به این نوع دیابت مبتلا می شوند.
دیابت پنهان: در این دسته از افراد میزان قند خون بالاتر از نرمال است ولی نه تا حدی که بتوان آن ها را در گروه مبتلایان دیابت نوع 2 قرار داد.
http://www.rs272.com/
http://www.rs272.parsiblog.com/
http://www.gabric.ir
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
ارسال سوالات و نظرات ()
ارسال کننده متن فوق ومدیرسایت: » دکتر رحمت سخنی ( دوشنبه 87/6/25 :: ساعت 9:27 صبح )
»» دیابت در ایران ودنیا
دیابت در ایران ودنیا
انتخاب و تدوین : دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
طبق آمار ارائه شده حدود 5-6 درصد افراد 3 تا 69 ساله در شهر تهران مبتلا به دیابت هستند. مطالعات نشان داده است که نصف افراد دیابتی بررسی شده در ایران قبل از انجام مطالعات از بیماری خود آگاهی نداشتند.
میزان شیوع بیماری دیابت در نواحی مختلف ایران متفاوت است. به عنوان مثال، طبق بررسی های انجام شده بیشترین میزان شیوع بیماری دیابت در شهر یزد وجود داشته است. (3/16 درصد)
طبق مطالعات اخیر 14 – 23% ایرانیان بالغ بالای 30 سال دیابتی هستند یا دچار عدم تحمل گلوکز (IGT) می باشند. تقریباً 25% موارد IGT در آینده دچار دیابت می شوند.
60 – 70 در صد افراد دیابتی دچار آسیب عصبی می شوند که ممکن است منجر به قطع نخاع در آنها گردد. در حدود 15 % این افراد زخم پای ناشی از دیابت مشاهده شده است.
طبق بررسی های به عمل آمده ایران جزو کشورهایی است که به میزان زیاد در معرض خطر ابتلا به دیابت قرار دارد و بروز دیابت در ایران رو به افزایش است.
10 کشوری که دارای بیشترین تعداد مبتلایان به دیابت هستند به ترتیب عبارت از : هند، چین،ایالات متحده امریکا، اندونزی، روسیه، ژاپن، امارات متحده عربی، پاکستان، برزیل و ایتالیا
http://www.rs272.com/
http://www.rs272.parsiblog.com/
http://www.gabric.ir
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
ارسال سوالات و نظرات ()
ارسال کننده متن فوق ومدیرسایت: » دکتر رحمت سخنی ( دوشنبه 87/6/25 :: ساعت 9:14 صبح )
»» درد سنگ کلیه تراژدی اورولوژیستها
درد سنگ کلیه تراژدی اورولوژیستها
شما بدترین دردی که در عمرتان تجربه کرده‌اید، چه دردی بوده؟ درد قلبی؟ درد دندان؟ درد زایمان؟ یا . . .؟ اگر این سؤال را از آن‌هایی بپرسید که درد ناشی از سنگ کلیه را تحمل کرده‌اند، معمولاً از همین درد به عنوان بدترین دردی که در عمرشان داشته‌اند، یاد می‌کنند. از آن‌جا که نزدیک به 5 درصد آدم‌ها، یعنی تقریباً یک نفر از هر بیست نفر، در مقطعی از عمرشان با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند، بد نیست اطلاعاتتان را درباره راه‌های پیشگیری، تشخیص و درمان این بیماری افزایش دهید.
سنگ‌های کلیه، توده‌های معدنی سختی هستند که در کلیه تشکیل میشوند و ممکن است در کلیه، حالب، مثانه و پیشابراه دیده شوند. جنس این سنگ‌ها نیز با هم متفاوت و ممکن است از کریستال‌های اگزالات کلسیم، فسفات کلسیم، اسید اوریک یا سیستئین باشد. از نظر اندازه نیز سنگ‌ها با هم متفاوتند، طوری که گاهی به کوچکی شن و سنگ‌ریزه‌اند و گاهی بزرگ و حتی شاخه‌دار، به شکل شاخ گوزن هستند و حتی ممکن است حجم لگنچه کلیه را نیز پر کنند.
این سنگ‌ها از شایع‌ترین علل وجود خون در ادرار و بروز دردهای شکمی، درد پهلوها و درد منطقه کشاله ران محسوب میشوند. ایجاد سنگ نیز معمولاً از تشکیل قطعه بسیار کوچکی از مواد معدنی در کلیه آغاز میشود که این قطعه و قطعات مشابه ممکن است همراه با ادرار از کلیه‌ها دفع شوند یا در کلیه‌ها باقی بمانند که در حالت دوم، به عنوان یک هسته مرکزی عمل و مواد معدنی به تدریج روی آن رسوب می‌کنند و منجر به افزایش حجمش میشوند. ضمن اینکه در بسیاری از موارد، قطعات کوچک اولیه به هم متصل میشوند و قطعات بزرگ‌تری را ایجاد می‌کنند.
بسیاری از سنگ ها در زمانی که هنوز کوچکند، از طریق مجاری ادراری، کلیه‌ها را به آسانی ترک می‌کنند و نیاز به هیچ درمان خاصی ندارند. اما سنگ‌های بزرگ‌تر ممکن است در حالب گیر کنند و باعث انسداد حالب و جلوگیری از خروج ادرار شوند که این حالت، منجر به دردهای شدید و مداومی میشوند که طی 15 تا 30 دقیقه، بدتر و بدتر میشود و در نهایت به اوج می‌رسد. در صورتی که انسداد کامل نباشد، درد خفیف‌تراست و با انتقال سنگ به مثانه، درد بهبود می‌یابد. این سنگ‌ها حتماً به درمان دارویی احتیاج دارند.
حدود 90 درصد از سنگ‌های کوچک (کوچک‌تر از 5 میلی‌متر) بدون نیاز به اقدام درمانی خاصی از بدن دفع میشوند و تنها حدود 10 تا 20 درصد سنگ‌ها به اقدامات درمانی جدی نیازمندند. به طور متوسط، خروج سنگ‌ها از بدن بین 1 تا 3 هفته طول میکشد و تقریباً در دو‌سوم موارد، سنگ‌ها تا هفته چهارم پس از ظهور علایم، از بدن دفع شده‌اند.
تقریباً نیمی از کسانی که دچار سنگ کلیه میشوند، اگر به اقدامات پیشگیرانه متوسل نشوند، تا 5 سال بعد دچار سنگ‌های بیشتری خواهند شد. اما پیش‌بینی این نکته که چه کسی طی سال‌های آینده قطعاً دچار سنگ میشود یا چه کسی از ابتلای مجدد به این مشکل در امان خواهد بود، کار ناممکنی است.
طرز تشکیل سنگ کلیه
عوامل متعددی مانند عوامل ارثی، رژیم غذایی، داروها، آب و هوا، شرایط محیط کار، شیوه زندگی و مشکلات طبی خاص با ایجاد تغییراتی در ادرار، زمینه‌ساز تشکیل سنگ کلیه میشوند. این سنگ‌ها معمولاً بر اثر به هم خوردن تعادل میان آب و املاح و سایر مواد موجود در ادرار به وجود می‌آیند. سنگ‌ها معمولاً یا بر اثر کاهش حجم ادرار، یا بر اثر افزایش مواد تشکیل‌دهنده سنگ‌ها به وجود می‌آیند. نوع این تغییرات تعادلی نیز با ارزیابی انواع سنگ‌های ایجاد‌شده، قابل تشخیص خواهد بود.
اغلب سنگ‌های کلیه از نوع کلسیمی هستند و به دلیل تغییر در سطوح ادراری کلسیم به وجود می‌آیند. بخشی از عواملی که موجب به هم خوردن تعادل مواد در ادرار و به دنبال آن، موجب تشکیل سنگ میشوند، عبارتند از:
ننوشیدن مقادیر کافی مایعات:
زمانی که بدن شما کم‌آب میشود، نمک‌ها، مواد معدنی و سایر مواد موجود در ادرار ممکن است با هم تجمع یابند و بنای اولیه یک سنگ را پایه‌ریزی کنند.
مشکلات طبی:
وجود برخی مشکلات طبی میتواند بر تعادل طبیعی مواد در ادرار تأثیر گذارد و باعث تشکیل سنگ شود؛ مانند، ابتلا به عفونت‌های ادراری، بیماری التهابی روده، نقرس، پرکاری غده هیپرپاراتیرویید و برخی بیماریهای متابولیک ارثی مانند سیستینوری و هیپراگزالوری.
مصرف غذاهای حاوی اگزالات بالا:
در صورتی که از غذاهای حاوی اگزالات فراوان (مانند سبزیجات سبز تیره، شکلات، چای و مانند آنها)، زیاد استفاده میکنید، استعدادتان برای ابتلا به سنگ کلیه بیشتر خواهد بود.
مصرف برخی داروها:
مصرف برخی داروها مانند داروهای مدر و آنتی‌اسیدهای حاوی کلسیم، خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش می‌دهند.
علایم و نشانه‌ها:
بر‌حسب آن‌که چه اتفاقی برای سنگ بیفتد، علایم این بیماری، متفاوت خواهد بود. سنگ ممکن است در کلیه بماند یا اینکه از کلیه خارج و از طریق مجاری ادراری دفع شود. در هر یک از این حالت‌ها نیز ممکن است همه یا برخی از علایم زیر پدیدار شوند:
بدون علامت:
سنگ‌های کوچک معولاً بدون علامت خاصی از بدن دفع میشوند.
درد ناگهانی و مداوم:
سنگ، ممکن است باعث ایجاد دردهای شدیدی با کیفیت انقباضی در ناحیه پشت و طرفین کمر، شکم، کشاله ران یا ناحیه تناسلی شود. این دردها با تغییر وضعیت بدن نیز بهبود نمی‌یابند. کسانی که حداقل یک‌بار دفع سنگ کلیه را با این کیفیت تجربه کرده‌اند، دردش را این‌گونه توصیف می‌کنند: «بدترین دردی که تا الان تجربه کرده‌ام.»
تهوع و استفراغ
مشاهده خون در ادرار:
این علامت معمولاً در اثر سنگِ باقیمانده در کلیه و نیز در اثر سنگِ به راه افتاده میتواند ایجاد شود.
سوزش و تکرر ادرار:
این علایم میتواند ناشی از عبور سنگ از مجاری ادراری باشد. البته احساس سوزش و ناراحتی حین دفع ادرار در عفونت‌های مجاری ادراری نیز دیده میشود.
تب و احیاناً لرز
کاهش اشتها
اسهال یا یبوست
افزایش تعریق
احساس خستگی مفرط
به این نکته هم باید توجه داشت که علایم بالا در برخی بیماریهای دیگر نیز مشاهده میشود، لذا تشخیص نهایی و قطعی ابتلای فرد به سنگ کلیه، توسط پزشک و با توجه به علایم بیمار و انجام تست‌های تشخیصی خواهد بود.
تست‌های تشخیصی تهیه عکس آماده شکم با اشعه ایکس(KUB):
تهیه تصویری از کلیه‌ها، حالب و مثانه جهت بررسی از نظر وجود یا عدم وجود سنگ و نیز تعیین محل آن.
سونوگرافی:
در این روش با بهره‌گیری از امواج فراصوت همراه با پردازش کامپیوتری می‌توان اندام‌های داخلی، از جمله کلیه‌ها و مجاری ادراری و مثانه را مورد بررسی قرار داد. این روش کاملاً ایمن، بدون درد و غیر تهاجمی است اما ممکن است سنگ‌های کوچک در این شیوه نادیده بمانند.
آی وی پی:
پزشک با این تست به دنبال سنگ‌هایی میگردد که در تصویر ساده با اشعه ایکس دیده نشده است. پس از تزریق ماده حاجب از طریق سیاهرگ‌های بازو، در فواصل زمانی مشخصی که این ماده با فعالیت کلیه‌ها به تدریج دفع میشود، با استفاده از اشعه ایکس، تصاویری از فرد تهیه میشود که ضمن بررسی اندازه و محل کلیه‌ها و مسیر حالب‌ها، وجود یا عدم وجود سنگ نیز ارزیابی میگردد. در صورت کشف هر نوع یافته غیر طبیعی ممکن است پزشک برای ارزیابی بیشتر، درخواست انجام سی‌تی اسکن کند.
سی‌تی اسکن:
انجام سی‌تی اسکن مارپیچی با فراهم آوردن تصویری مناسب و از زوایای مختلف از کلیه‌ها و حالب، به بررسی دقیق‌تر آن کمک میکند.
آزمایش ساده ادرار:
این تست برای بررسی ادرار از نظر اسیدیتی(pH)، وجود گلبول قرمز در ادرار، وجود کریستال‌ها در ادرار و . . . صورت می‌گیرد.
سنگ کلیه در این افراد شایع‌تر است:
مردان 3 برابر زنان، دچار این مشکل میشوند (معمولاً بین سن 30 تا 50 سالگی).
سفیدپوستان بیشتر از رنگین‌پوستان دچار این مشکل میشوند.
افراد با سابقه خانوادگی مثبت، بیشتر از دیگران، مستعد تشکیل سنگ کلیه‌اند.
کسانی که در مناطق کوهستانی، صحراها یا سایر مناطق گرمسیری زندگی می‌کنند، بیشتر از کسانی که در سایر مناطق جغرافیایی زندگی می‌کنند، در معرض ابتلا به این مشکل هستند.
مقابله با خطرهای پنجگانه
مایعاتی که می‌نوشیم: ننوشیدن مقادیر کافی آب از اصلی‌ترین علل تشکیل سنگ کلیه به شمار می‌رود. این مسأله به ویژه برای آن‌هایی که در مناطق گرم و خشک زندگی می‌کنند و نیز افرادی که در محیط‌های گرم مانند آشپزخانه‌ها، نانوایی‌ها و کوره‌های ذوب فلزات کار می‌کنند، از اهمیت بیشتری برخوردار است. نوشیدن نوشابه‌های گازدار و آب برخی میوه‌ها مانند گریپ‌فروت میتواند خطر تشکیل سنگ را افزایش دهد.
رژیم غذایی: مصرف مقادیر زیادتر از حد مجاز روزانه برخی ویتامین‌ها مانند ویتامین D میتواند خطر تشکیل سنگ را افزایش دهد. در صورت مصرف این ویتامین به صورت دارو توصیه میشود دقیقاً به مقادیر توصیه‌شده از سوی پزشک توجه کنید. همچنین سطوح بالای کلسیم نیز میتواند باعث خطر تشکیل سنگ شود. مصرف مقادیر توصیه‌شده کلسیم همراه با رژیم کم‌نمک و کم‌پروتئین ممکن است از این خطر بکاهد. رژیم‌های غذایی پرپروتئین، پرنمک و مصرف غذاهای حاوی اگزالات بالا مانند سبزیجات سبز تیره، خطر تشکیل سنگ را افزایش می‌دهد.
وزن و وزن‌گیری: در افراد چاق و با دورکمر بالا، خطر تشکیل سنگ، افزایش می‌یابد.
فعالیت بدنی: افرادی با الگوی زندگی کم‌تحرک، مشکلات بیشتری با سنگ کلیه خواهند داشت؛ چراکه محدودیت تحرک، موجب افزایش آزادسازی کلسیم از استخوان‌ها میشود.
داروها: مصرف برخی داروها میتواند باعث تسهیل ایجاد سنگ کلیه شود.
عوامل خطرساز اما غیر قابل کنترل
سن و جنس: چنان‌که گفته شد، مردان 3 برابر بیشتر از زنان و به ویژه در سنین 30 تا 50 سالگی، مستعد ابتلا به این بیماری هستند. همچنین زنان در سنین پس از یائسگی به دلیل کاهش سطح هورمون استروژن با افزایش خطر ابتلا مواجهند.
سابقه خانوادگی سنگ کلیه
سابقه ابتلای مکرر به عفونت‌های مجاری ادراری
مشکلات طبی خاص: ابتلا به بیماری‌هایی مانند سندرم روده تحریک‌پذیر، پرکاری هیپرتیرویید، کیستیک فیبروزیس، نقرس، فشار خون بالا، مقاومت به انسولین بر اثر دیابت، چاقی و . . .
استراحت مطلق طولانی‌مدت
مشکلات مثانه ناشی از صدمه به طناب نخاعی
داروها: داروهایی مانند آنتی‌اسید و آسپیرین
سیستم ادراری غیر طبیعی مانند کلیه نعل اسبی
مهم‌ترین عواملی که باعث افزایش احتمال عود سنگ کلیه میشوند، عبارتند از:
سطوح بالای مواد معدنی مانند اگزالات، کلسیم و اسید اوریک
کاهش حجم ادرار
عفونت مجرای ادراری
سطوح پایین سیترات
غیر طبیعی بودن pH ادرار ( چه بالاتر از حد معمول و چه پایین تر از آن)
عوارض سنگ کلیه
ابتلای به سنگ کلیه ممکن است باعث بروز مشکلاتی از این قبیل شود:
افزایش خطر ابتلا به عفونت‌های ادراری یا تشدید عفونت‌های موجود.
آسیب‌های کلیوی، که در موارد خاص ممکن است حتی کار به نارسایی حاد کلیه بکشد.
پیشگیری از ابتلا به سنگ‌های کلیه به ویژه در کسانی که تنها یک کلیه دارند و بیماران دچار نقص سیستم ایمنی و افرادی که کلیه‌های پیوندی دارند، از اهمیت و حساسیت خاصی برخوردار است.
وقتی درد قابل تحمل است
اغلب اوقات برای دفع سنگ به چیزی بیشتر از اقدامات درمانی در منزل نیاز نخواهد بود. این اقدامات شامل نوشیدن مقادیر فراوان آب، مصرف داروهای مسکن و حتی‌الامکان گرفتن سنگ دفع‌شده و جمع‌آوری ادرار 24 ساعته برای بررسی سنگ از نظر نوع، ترکیب و علل زمینه‌ای تشکیل سنگ است.
اما گاهی اوقات، این اقدامات درمانی جواب نمی‌دهند و مراجعه به پزشک ضرورت پیدا میکند. در این مواقع، اگر پزشک معالج به امکان دفع خودبه‌خودی سنگ اعتقاد داشته و تحمل درد هم برای بیمار امکان‌پذیر باشد، باز هم همان اقدامات درمانی خانگی پیشنهاد میشود. اما اگر درد خیلی شدید باشد، احتمالاً سنگ، مجرای ادراری بیمار را مسدود کرده یا اینکه سنگ با یک عفونت ادراری همزمان شده است. در چنین شرایطی، احتمالاً پزشک گزینههای طبی را برای حل مشکل توصیه میکند. این گزینه‌ها عبارتند از:
ضد درد: استفاده از داروهای ضد دردی که نیاز به نسخه پزشک ندارد؛ مانند، داروهای ضد التهابی غیر استرییدی نظیر ایبوپروفن و دیکلوفناک که ممکن است درد را تسکین دهند. در صورت نیاز ممکن است پزشک معالج تصمیم به تجویز داروهای ضد درد قوی‌تری بگیرد.
نوشیدن آب فراوان: در ساعات بیداری هر ساعت یک لیوان آب بنوشید، چراکه شما نیازمند نوشیدن مقادیری بیش از حد معمولِ 8 تا 10 لیوان آب در روز هستید. اما اگر به بیماریهای کلیوی، قلبی یا کبدی مبتلا هستید یا اگر به هر دلیل دیگری با محدودیت مصرف آب مواجهید، قبل از افزایش مصرف مایعات با پزشکتان مشورت کنید. از مصرف نوشابه‌های گازدار و آب برخی میوه‌ها (به ویژه گریپ‌فروت) و غذاهای حاوی اگزالات فراوان پرهیز نمایید.
جمع‌آوری سنگ و ادرار: ممکن است پزشک معالجتان بخواهد برای آزمایش سنگ‌های دفعی و تعیین نوع و ترکیب آنها به جمع‌آوری سنگ اقدام کند. شما می‌توانید با استفاده از یک صافی، سنگ‌ها و حتی شن‌های دفع‌شده از کلیه را جمع‌آوری کنید. راه دیگرش، جمع‌آوری ادرار در یک ظرف و جمع‌آوری سنگ‌ها از داخل آن است. بهتر است برای گرفتن سنگ‌ها تا 3 روز از زمان پایان درد به این کار ادامه دهید.
وقتی درد شدت می‌گیرد
در این حالت که احتمالاً به علت انسداد مجرای ادراری بر اثر سنگ یا به علت همراهی سنگ با عفونت ادراری روی داده است، گزینههای زیر پیش رو خواهند بود:
سنگ‌شکن: سنگ‌شکن از امواج صوتی استفاده میکند که به راحتی از بافت‌های بدن می‌گذرد و دارای قدرت کافی برای شکستن سنگ کلیه است. در این روش، سنگ‌ها به قطعات ریز شکسته و همراه با ادرار از مجاری ادراری دفع میشوند. این امواج بی‌خطرند و بیمار، آنها را حس نمی‌کند، اما از آن‌جا که تولید هر موج با صدای بلندی همراه است، برای محافظت از گوش‌های بیمار از گوشی استفاده میشود. از عوارض این روش می‌توان به وجود خون در ادرار، کبودی پشت و شکم و احساس ناراحتی در زمان عبور سنگ‌های شکسته شده از مجاری ادراری اشاره کرد. علاوه بر آن، ممکن است سنگ‌ها در مرحله اول به طور کامل خرد نشوند که در این صورت، باید مجدداً از دستگاه سنگ‌شکن یا از سایر روشهای خارج کردن سنگ که توضیح داده خواهد شد، استفاده کرد.
شاید بتوان گفت که این روش جزء عمومی‌ترین روشهای درمان طبی سنگ‌های کلیه است. استفاده از این روش در مواردی که سنگ کلیه خیلی بزرگ باشد، کارگشا نخواهد بود.
خارج کردن یا خرد کردن سنگ از طریق پوست: اگر سنگ‌شکن کارساز نباشد یا سنگ خیلی بزرگ باشد، از این روش استفاده میشود. در این روش، لوله نازکی به نام نفروسکوپ از طریق برش کوچکی که در ناحیه پشت بیمار ایجاد شده وارد کلیه میشود. سپس با استفاده از آن، سنگ را خارج (لیتوتومی) یا آن را خرد می‌کنند و سپس خارج می‌سازند (لیتوتریپسی).
یوتروسکوپی: جراح در این روش، لوله تلسکوپ نازکی را به نام یوتروسکوپ از طریق مجرای ادراری به محل استقرار سنگ هدایت میکند و می‌کوشد تا با بهره‌گیری از این ابزار دقیق، سنگ را به طور کامل خارج سازد یا برای راحتی کار، ابتدا آن را با استفاده از امواج فراصوت، لیزر یا تکنیک الکتروهیدرولیک بشکند و سپس خارج کند. گاهی ممکن است بیمار، نیازمند استفاده از لوله‌های توخالی کوچکی (موسوم به استنت حالب) باشد که در حالب جاگذاری میشود و آن را برای عبور ادرار و خرده‌های سنگ باز نگه می‌دارند. این کار اغلب برای درمان سنگ‌هایی به کار می‌رود که از کلیه‌ها وارد حالب شده‌اند.
جراحی باز: جراح در این روش، برشی را در پهلوی بیمار ایجاد میکند و از این طریق با دسترسی به کلیه‌ها اقدام به خارج ساختن سنگ یا سنگ‌ها می‌نماید. این، آخرین گزینه برای درمان سنگ‌ها است و در موارد معدودی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اصول پیشگیری
مواجهه مجدد با سنگ کلیه در کسانی که یک‌بار تجربه سنگ کلیه را داشته‌اند، کاملاً محتمل است. تقریباً نیمی از کسانی که سنگ کلیه داشته‌اند، موارد بیشتری از ابتلا به سنگ را در مدت 5 سال بعد از اولین تجربه‌شان دیده‌اند و تنها استثنا در این مورد، آن‌هایی هستند که از اقدامات پیشگیرانه بهره برده‌اند. این اقدامات میتواند شامل ایجاد تغییراتی در شیوه زندگی مانند مصرف مایعات بیشتر و نیز ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی باشد. در صورتی که دارای زمینه‌های مستعدکننده ابتلا به سنگ کلیه مانند سابقه خانوادگی ابتلا به سنگ باشید یا اینکه علی‌رغم مراقبتهای فوق، مجدداً دچار سنگ کلیه شوید یا سنگ شما به تدریج بزرگ‌تر شود، ممکن است پزشکتان استفاده از تدابیر پیشگیری‌کننده دارویی را پیشنهاد کند. او ممکن است از شما بخواهد تا پس از دفع سنگ، ادرار 24 ساعته‌تان را جمع کنید. با آزمایش ادرار می‌توان به نوع و علت تشکیل سنگ پی برد و با دانستن این موارد می‌توان راه‌های پیشگیری از پیدایش مجدد سنگ را مشخص و به آن عمل کرد.
در موارد نادری نیز افزایش فعالیت غدد پاراتیرویید با تولید مقادیر بالای نوعی هورمون، موجب افزایش سطح کلسیم خون و تشکیل سنگ کلیه کلسیمی میشود. در چنین مواردی، برای پیشگیری از پیدایش مجدد سنگ ممکن است نیاز به یک عمل جراحی برای برداشتن غده پاراتیرویید باشد. اما در صورتی که سنگ کلیه شما با هر یک از موارد زیر همراه باشد، درمان آن نیازمند اقدامات بیشتری خواهد بود:
ابتلای مکرر به عفونت‌های ادراری
کاهش عملکرد کلیه
تک‌کلیه‌ای بودن
بیماریهای نقص سیستم ایمنی
پیوندی بودن کلیه
اگر در اولین تجربه بیماری‌تان بیش از یک سنگ داشته‌اید یا سابقه خانوادگی ابتلا به سنگ کلیه دارید، در آن صورت استعداد بیشتری برای ابتلای مجدد به سنگ خواهید داشت و لازم است تدابیری برای ممانعت از تکرار این مشکل بیندیشید. در چنین شرایطی، رعایت موارد ذیل کمک‌کننده خواهند بود:
مایعات بیشتری مصرف کنید: روزانه حداقل 8 تا 10 لیوان آب بنوشید و اگر در مناطق گرم و خشک زندگی میکنید و اگر هوای محیط کارتان گرم است، آب بیشتری بنوشید. به تدریج بر مقدار مایعات مصرفی خود بیفزایید و اگر در حال حاضر، روزی 8 تا 10 لیوان آب نمی‌نوشید، سعی کنید روزانه حداقل یک لیوان به آب مصرفی‌تان بیفزایید. افزودن تدریجی به مقدار آب مصرفی، به بدنتان این امکان را خواهد داد تا خود را با مقادیر اضافی مایع ورودی وفق بدهد.
مصرف فیبر و ویتامین C را افزایش دهید: فیبر در سبوس گندم و جو، حبوبات، نان تهیه شده از گندم کامل، کلم، هویج، میوه‌ها و … یافت میشود. افزایش زیاد مصرف ویتامین C با اسیدی کردن ادرار موجب حل شدن سنگ‌های فسفات کلسیمی که از سنگ‌های شایع کلیه است و نیز سنگ‌های فسفات آمونیم منیزیم میشود که سنگ‌های اخیر با عفونت‌های ادراری همراه هستند و در صورتی که از بین نروند، راهی جز جراحی برای از میان بردن آنها وجود نخواهد داشت.
مصرف گوشت را کم کنید.
مصرف کلسیم را افزایش دهید: مصرف مقادیر کافی کلسیم همراه با یک رژیم کم‌سدیم و کم‌پروتئین ممکن است از خطر ایجاد دوباره سنگ بکاهد. برخی مطالعات نشان داده‌اند که برخلاف برخی تصورات رایج، مصرف مقادیر بالای کلسیم از خطر تشکیل دوباره سنگ می‌کاهد. احتمالاً این مسأله به دلیل اتصال کلسیم به اگزالات در داخل لوله گوارشی و ممانعت از جذب اگزالات است که بدین ترتیب از میزان ایجاد سنگ می‌کاهد.از مصرف غذاهای حاوی اگزالات فراوان مانند سبزیجات سبز تیره، ریواس، آجیل و شکلات بپرهیزید.
کمتر نمک بخورید: در زمان طبخ یا خوردن غذا از افزودن نمک به آن خودداری کنید. ترجیحاً نمکدان را هم از روی میز غذایتان بردارید.
نصایح اربعه
1ـ مقدار مایع مصرفی شما زمانی کافی است که رنگ ادرارتان کاملاً شفاف یا حداکثر زرد روشن باشد. در غیر این صورت، حجم آبی که می‌نوشید، کافی نیست و لازم است بر میزان مایع مصرفی‌تان بیفزایید. این نکته شامل تمام انواع آب‌های قابل شرب با هر درجه سختی میشود؛ پس هیچ‌وقت به تصور اینکه آب شرب منطقه‌تان املاح فراوانی دارد و شاید سنگ‌ساز باشد، از نوشیدن آب کافی پرهیز نکنید و مطمئن باشید که با مصرف مقادیر کافی از همان نوع آب نیز دچار مشکل نخواهید شد.
2ـ در صورتی که مبتلا به بیماریهای قلبی، کلیوی یا کبدی هستید و محدودیت مصرف مایعات دارید، حتماً قبل از افزایش حجم مایع مصرفی‌تان با پزشک معالج خود مشورت کنید.
3ـ ممکن است پزشک شما قبل از انجام هر نوع تغییری در رژیم غذایی‌تان تصمیم به انجام آزمایش‌های تکمیلی بگیرد.
4ـ در صورتی که علی‌رغم رعایت موارد فوق و مصرف مایعات بیشتر و تغییر رژیم غذایی مجدداً دچار سنگ کلیه شدید، ممکن است پزشکتان از درمان دارویی کمک بگیرد. در مواردی هم که فرد مبتلا به بیماریهای زمینه‌ساز تشکیل سنگ باشد، باز هم درمان دارویی برای کاهش خطر تشکیل سنگ توصیه میشود. نوع داروهای تجویزی نیز به نوع سنگِ تشکیل‌شده بستگی دارد.
ارسال سوالات و نظرات ()
ارسال کننده متن فوق ومدیرسایت: » دکتر رحمت سخنی ( یکشنبه 87/5/27 :: ساعت 6:22 عصر )
»» کتب اختصاصی بیماری اسکیزوفرنی Schizophrenia Books
http://www.rs272.com /
www.mental-health-today.com
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
تدوین: دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
ارسال سوالات و نظرات ()
ارسال کننده متن فوق ومدیرسایت: » دکتر رحمت سخنی ( جمعه 87/5/25 :: ساعت 9:47 عصر )
»» انواع اسکیزوفرنی Types of Schizophrenia
Catatonic type schizophrenia
Patients with this subtype of Schizophrenia may exhibit extremes of behavior including catatonia. Some may allow their posture to be rearranged, holding the new position (catalepsy or waxy flexibility). Others may imitate sounds (echolalia) or movements (echopraxia) of others. At times, some patients may explode into an excited, activated state marked by purposeless ad repetitive movements.
The catatonic type is rare today, and probably reflected an advanced stage of schizophrenia before the advent of modern treatment methods.
Disorganized type schizophrenia
A form of schizophrenia that is characterized by a disorganized behavior and disorganized speech. Their affect may be flat or inappropriate.
This type involves a disturbance in behavior, communication, and thought. Usually these patients show a variety of eccentric characteristics such as unusual clothing or peculiar gestures.
Paranoid type schizophrenia
Delusions and auditory hallucinations predominate in patients with this subtype of schizophrenia while their affective and cognitive functioning remains relatively intact. This type of patient often has highly elaborate delusions of persecution or personal grandeur. However, the patient may appear rather normal until he or she becomes entangled in typical argumentativeness and suspiciousness.
Residual type schizophrenia
A form of schizophrenia that is characterized by a previous diagnosis of schizophrenia, but no longer having any of the prominent psychotic symptoms. There are some remaining symptoms of the disorder however, such as eccentric behavior, emotional blunting, illogical thinking, or social withdrawal.
In the residual type of schizophrenia, the patient has had at least one episode of schizophrenia. If delusions or hallucinations are present, they are not prominent, and are not accompanied by strong affect.
Undifferentiated type schizophrenia
This subtype of schizophrenia applies to patients who fail to meet the criteria for the other subtypes but clearly suffer from this mental disorder.
The patient suffers from pronounced psychotic symptoms, which may not fit in any other specific category or more than one
تنظیم : دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
http://www.rs272.com /
www.buzzle.com
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
ارسال سوالات و نظرات ()
ارسال کننده متن فوق ومدیرسایت: » دکتر رحمت سخنی ( جمعه 87/5/25 :: ساعت 6:37 عصر )
»» زندگی با بیمار پارکینسونی
زندگی با بیمار پارکینسونی
تنظیم : دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
زندگی با هر بیماری مزمن می تواند مشکل باشد، و طبیعی است که احساس خشم ، افسردگی و بعضی اوقات دلسردی کنیم. بیماری پارکینسون مشکلات خاصی را ارمغان می آورد چون موجب تغییرات شیمیایی در مغز شما میگردد که شما ممکن است احساس اضطراب و افسردگی کنید.بیماری پارکینسون می تواند موجب زدگی ، بخصوص در مراحل پیشرفته شود وقتی که فعالیت های روزمره بیشتر طول میکشد و حتی خوردن و صحبت کردن مشکل میشود.
برخی از پیشنهادات زیر ممکن است کمک به شما برای فائق آمدن بر تنش های زندگی با بیماری پارکینسون می کند:
- در مورد بیماری خود همه چیز را یاد بگیرید. در یابید که چگونه بیماری پیشرفت میکند، پیش آگهی شما چیست، و درمان انتخابی شما و عوارض جانبی آن کدامند. هر چه بیشتر بدانید، شما می توانید بیشتر در مراقبت از خود فعال باشید. بعلاوه با تیم مراقبت سلامت خود صحبت کنید، به کتابها و اطلاعات منتشر شده بر اینترنت نگاه کنید، و در جستجوی تار نماهای مخصوص سازمان های مختلف بیماری پارکینسون باشید.
-بیش فعال باشید. اگر چه شما ممکن است احساس نگرانی و دلسردی در بعضی مواقع داشته باشیدف به دیگران اجازه ندهید _ از جمله خانواده و پزشک خود- که تصمیمات مهم را برای شما بگیرند. نقشی فعال در درمان خود داشته باشید.
- یک سیستم قوی حمایتی برقرار کنید. ارتباطات قوی برای فائق آمدن بر بیماریهای مزمن لازم است. اگر چه دوستان و خانواده می توانند بهترین متحدان شما باشند، درک افرادی که می دانند که آنچه شما به آن مبتلا هستید بخصوص می تواند موثر باشد. گروه های حمایتی برای هر فردی نیست، اما برای خیلی از افراد، آنها می تواند منبع خوبی برای اطلاعات عملی در باره بیماری پارکینسون باشد. شما همچنین باید بدانید که باید پیوندتان را با افرادی که تجربه مشابه دارند بیشتر و قوی تر کنید. گروه های حمایتی همچنین برای خانواده های افراد بیماران پارکینسون وجود دارد . برای یاد گرفتن در مورد گروه های حمایتی در اجتماع خود ، با پزشک خود صحبت کنید، یک فرد فعال اجتماعی در زمینه بیماری پارکینسون یا یک مرکز محلی پرستاری .
- تنش های در ارتباط با کار را کاهش دهید. یک تشخیص برای بیماری پارکینسون به این معنی نیست که شما باید کار را متوقف کنید. خیلی از افراد با بیماری کار نیمه وقت یا تمام وقت را ادامه می دهند.اما شما ممکن است نیاز باشد از دید دیگری به کار نگاه کنید. شروع کنید که کار را به میل خود تعطیل کنید. سپس تصمیم بگیرید که آیا نشانه های شما تاثیری بر توانایی شما در انجام خواسته ها دارد.
بعد، سعی کنید که برنامه ای داشته باشید که به شما اجازه دهد که در خواست های چالش برانگیز را در زمانی که شما در اوج هستید انجام دهید. در برخی از موارد، شما ممکن است از ارتباطات راه دور استفاده کنید ، نیمه وقت کار کنید یا حتی شغل خود را تغییر دهید.
اگر چه ممکن است برای شما صحبت کردن در مورد بیماری خود راحت نباشد، در خیلی از موارد بهتر است که با سر پرست خود صحبت کنید. در این صورت او می تواند با شما برای برقراری نیازهای لازم شما کمک کند. به عبارت دیگر، شما تحت هیچ اجبار قانونی نیستید که بخواهید وضعیت خود را برای استخدام کننده خود بپوشانید و تا زمانی که می توانید به شغل خود ادامه می دهید.
- با همسر خود ارتباط خوبی برقرار کنید. برای زوجهایی که دارای بیماری پارکینسون هستند مهم است که به صورت باز در مورد احساسات خود صحبت کنند. بیماری ممکن است زندگی شما را تغییر دهد و حتی فردی که شما به او عشق می ورزید. بهتر است که خیلی صمیمانه در مورد این تغییرا ت صحبت کنید. برای مثال اگر شما قادر به انجام کار تمام وقت نمی باشید بر عهده سازمان های بیمه است که نیاز شما را برطرف سازند. میزان مراقبتی که فردی با بیماری پارکینسون نیاز دارد خود مبحثی است. چون ممکن است که کارهای عادی را خیلی طولانی انجام دهید، همسر شما ممکن است بخواهد شما را کمک کند. اما خیلی از افراد با بیماری پارکینسون دوست دارند که غیر وابسته باقی بمانند تا جایی که امکان دارد. شما نیاز دارید که به همسر خود بگویید که چه وقت احتیاج به کمک دارید و چه موقع ندارید.
برخی اوقات زوجها همچنین تجربه مشکلات جنسی نیز دارند. بیماری پارکینسون حرکت را برای فرد خیلی مشکل میکند و میتواند بر اعتماد به نفس تاثیر بگذارد. بعلاوه، برخی از مردان با بیماری پارکینسون ممکن است مشکلات عقیمی داشته باشند و زنان ممکن است دچار کاهش میل جنسی شوند. این ممکن است در نتیجه داروهای ضد پارکینسون باشد. اما به این مشکلات برخی اوقات می توان کمک کرد.
بعلاوه سعی کنید برنامهای داشته باشید تا زمانی که در اوج هستید با همسر خود باشید و به یاد داشته باشید که تماس جنسی تنها راه صمیمی سازی است. نوازش کردن و بغل کردن همدیگر اغلب می تواند روابط شما را عمیق تر کند و شما را از نظر احساسی قانع کند.
به صورت خیلی رک و بی پرده در مورد احساسات خود و نگرانی هی خود صحبت کنید. فرو دادن احساسات خود می تواند مضر به سلامت دراز مدت و کوتاه مدت شما باشد. اگر لازم است با پزشک خود و مشاور خود در مورد نگرانی های خود صحبت کنید.
-با بچه ها مهربان باشید. اگر شما بچه دارید، سعی در پنهان کردن تشخیص از آنها نکنید. بچه ها معمولا احساس می کنند که چیزی در خانواده دچار اشکال شده است، و ترس و اضطراب از ندانستن برای آنها خیلی سخت تر است تا اینکه واقعیت را بدانند. بعلاوه، بچه ها همچنین نیاز به اطمینان یافتن از این دارند که مادر یا پدر آنها سالم است و برای آنها می ماند. پاسخ دادن صمیمانه به سئوالات آنها می تواند کمک به به آنها در فائق آمدن کند.
http://www.rs272.com /
http://pezeshkan.org
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
ارسال سوالات و نظرات ()
ارسال کننده متن فوق ومدیرسایت: » دکتر رحمت سخنی ( یکشنبه 87/5/20 :: ساعت 9:41 عصر )
»» مراقبت های فردی در بیماران پارکینسونی
مراقبت های فردی در بیماران پارکینسونی
تنظیم و انتخاب :دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
خوردن غذاهای سالم دربیماران پارکیسنونی
خوردن غذاهایی که شامل میوه های تازه، سبزیجات و غلات باشد. این غذاها شامل فیبر زیاد ، که کمک کننده برای جلوگیری از یبوست است.
اگر شما از مکمل های فیبری استفاده می کنید، مانند پودر psyllium ، متا موسیل یا سیتروسل ، مطمئن باشید که به مرور اضافه کنید و مایعات به مقدار کافی استفاده کنید. در غیر این صورت یبوست شما بدتر خواهد شد. اگر شما دریافتید که فیبر به نشانه های شما کمک میکند، آن را بر اساس یک برنامه منظم برای بهترین نتیجه استفاده کنید.
ورزش در بیماران پارکیسنونی
ورزش منظم مهم است اگر شما بیماری پارکینسون دارید. این کمک به بهبود تحرک شما، تعادل، میزان حرکت و حتی احساس سرخوشی احساسی میکند. پزشک شما و فیزیوتراپی ممکن است توصیه به یک برنامه ورزشی کنند، ولی هیچ کدام از فعالیت ها شامل راه رفتن، شنا یا باغبانی مفید نیست. ورزش های سنگین مانند راه رفتن، پریدن، و رقص ممکن است کمک کننده باشد.
به یاد داشته باشید که میزان انرژی شما ممکن است بالا و پایین شود، و برخی اوقات شما نیاز دارید که قدم آهسته کنید. اگر شما خسته هستید، سعی کنید که قسمتی از کارهای روزمره را در قسمتی از روز انجام دهید و قسمتی دیگر را در مرحله ای دیگر. زمانی را برای ورزش انتخاب کنید که داروها خوب کار کرده اند و شما احساس قوی بودن می کنید.
قبل و بعد از ورزش حتما نرمش کنید. نرمش موجب گرم شدن ماهیچه های شما می شود، و از سفت شدن آنها جلوگیری میکند، و خمش و تعادل شما را بهبود می بخشد.
با احتیاط راه بروید
بیماری پارکینسون می تواند احساس تعادل را در شما مختل کند، و راه رفتن را با یک خرامش طبیعی مشکل میکند. این پیشنهادات ممکن است کمک کننده باشند:
- اگر شما احساس کردید که این طرف و آنطرف میروید، آهسته بروید و وضعیت خود را بررسی نمایید. بهتر است که بایستید و سر را بالای لگن قرار دهید و پاها را ? تا ?? اینچ از هم فاصله بدهید.
- یک جفت کفش راه پیمایی بخرید، از کفشهای دویدن پرهیز کنید.
- تمرین کنید که قدم های بزرگ بردارید و پاها خود را از زمین بالاتر ببرید و شانه های خود را بیشتر حرکت دهید.
- اگر در جایی میخکوب شدید ، وانمود کنید که در حال گذر از شیئی بر روی زمین هستید.
پیشگیری از افتادن
در مراحل انتهایی بیماری ، شما ممکن است خیلی راحت بیافتید. که این ممکن است به علت تاثیرات بیماری پارکینسون بر مراکز هماهنگی و تعادل در مغز باشد. در حقیقت، شما ممکن است تعادل خود را با کوچکترین هل یا دست انداز از دست بدهید. پیشنهادات زیر ممکن است کمک کننده باشد:
-از پزشک یا فیزیو تراپیست خود ورزش هایی بخواهید که تعادل شما را بهبود بخشد، بخصوص تای چی . که در چین بیش از ???? سال پیش ابداع شده ، تای چی از حرکات آهسته و دلپذیر برای شل کردن و تقویت ماهیچه ها و مفاصل استفاده میکند.
- کفش های تخت لاستیکی بپوشید. چون آنها کمتر موجب لغزش تا کفش های چرمی میشوند.
- تمامی قالیها را از خانه جمع کنید و مطمئن باشید که آنها کاملا چسبیده اند.
-جا دستی قرار دهید بخصوص در طول پله ها.
- سیم برق و تلفن را دور از راه قرار دهید.
- در اطراف وان و توالت جا دستی قرار دهید.
- از تلفن بی سیم استفاده کنید تا مطمئن باشید که به تلفن می رسید.
لباس پوشیدن
لباس پوشیدن می تواند یکی از نا امید کننده ترین فعالیت ها برای فردی با بیماری پارکینسون باشد. از دست دادن کنترل حرکت های ظریف آن را برای بستن انتهای لباس و زیپ لباسها دچار مشکل میکند، یک فیزیو تراپیست می تواند تکنیک هایی یاد بدهد تا بتواند فعالیت های روزمره خود را بهتر انجام دهد. این پیشنهادات ممکن است کمک کننده باشد:
- وقت فراوان بگذارید تا احساس هجمه و شلوغی سر نکنید.
- لباسها را کنار دست خود قرار دهید.
- لباسهایی را انتخاب کنید که به راحتی بتوانید بپوشید.
- لباسها و کفش هایی که خودشان بسته می شوند انتخاب کنید.
صحبت کردن
حتی در مراحل اولیه بیماری پارکینسون، صدای شما ممکن است خیلی نرم شود یا خشن. برای ارتباط برقرار کردن بهتر :
- روبروی فردی که با او صحبت می کنید بایستید و عمدا بلندتر از حدی که فکر میکنید لازم است صحبت کنید.
- تمرین کنید که بخوانید و از بر بخوانید به صورت بلند، تمرکز بر تنفس خود داشته باشید و بر داشتن صدایی قوی.
-برای خود صحبت کنید- اجازه ندهید دیگران برای شما صحبت کنند.
- با یک آسیب شناس زبان سخن که مهارت در درمان افراد با بیماری پارکینسون دارد مشورت کنید.
http://www.rs272.com /
http://pezeshkan.org
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
ارسال سوالات و نظرات ()
ارسال کننده متن فوق ومدیرسایت: » دکتر رحمت سخنی ( جمعه 87/5/18 :: ساعت 12:27 صبح )
»» سایتهای مجلات مشهورطبی وعلمی دنیا
سایتهای مجلات مشهور طبی وعلمی دنیا
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
برروی حرف انگلیسی کلیک کنید
http://www.rs272.com/
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
ارسال سوالات و نظرات ()
ارسال کننده متن فوق ومدیرسایت: » دکتر رحمت سخنی ( دوشنبه 87/5/7 :: ساعت 1:15 صبح )
»» آموزش بهداشت در برنامه ریزی و مدیریت
آموزش بهداشت در برنامه ریزی و مدیریت
نوشته : دکتر علی افشانی کارشناس آموزش بهداشت و روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
ویراستار : دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه
http://www.rs272.com/
رویکردهای جدید در برنامه ریزی و مدیریت آموزش بهداشت ، در بر گیرنده تغییرات اساسی در نقش آموزش
بهداشت می باشد . آموزش بهداشت علاوه بر نشر اطلاعات بهداشتی ، باید قادر به ایجاد استفاده و انطباق
چهار چوب اهداف مراقبتهای بهداشتی اولیه باشد . رویکردهای آموزشی در
آموزش بهداشت در هر یک از سطوح ملی ، استانی و شهرستانی نقش مهمی در مراحل مختلف برنامه ریزی ومدیریت دارد.
برنامه ریزی و مدیریت آموزش بهداشت شامل مراحل زیر می باشد :
1 - تنظیم سیاستها
2 - تنظیم خط مشی ها
3 - طرح و برنامه ریزی
4 - اجرا
5 - پایش و ارزشیابی پیشرفت
آموزش بهداشت در رفتارهای بهداشتی :
هر فعالیتی که بوسیله فرد با هدف حفظ ، حمایت و ارتقای سلامت می باشد ، رفتار بهداشتی نامیده می شود
آموزش بهداشت با اتکا بر تئوریهای رفتار ، عوامل موثر بر رفتار ، ارتقای آگاهی ، ارتباطات بهداشتی
و تکنولوژی مناسب در ایجاد انگیزه ، علاقه ، اعتماد به نفس ، نگرش مثبت ، تصمیم گیری و اتخاذ رفتار
های مثبت بهداشتی نقش مهمی را ایفا می کند .
آموزش بهداشت بعنوان مداخله گر بر روی اتخاذ رفتارهای داوطلبانه که منجر به سلامتی می شود ، اثر می گذارد و دارای
چهار نقش بشرح زیر می باشد :
1 - کاهش رفتار منفی ( غلط ) بهداشتی
2- جلو گیری از افزایش رفتار منفی ( غلط ) بهداشت
3- افزایش رفتار مثبت (صحیح ) بهداشتی
4- جلو گیری از کاهش رفتار مثبت(صحیح) بهداشتی
http://www.rs272.com/
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
ارسال سوالات و نظرات ()
ارسال کننده متن فوق ومدیرسایت: » دکتر رحمت سخنی ( دوشنبه 87/3/20 :: ساعت 12:33 صبح )
»» لیست کل یادداشت های این سایت
نظام پیشرفته بهداشت ودرمان ترکیه در 18 سال قبل Turkeyبررسی نظام بهداشت و درمان در نظام ژاپن Japanتاریخچه نظام بهداشت و درمان کشور آلمان Germanyنگاهی کوتاه به نظام سلامت در کشورانگلستان Englandتفاوت سیستم خدمات درمانی و بیمه کانادا و آمریکا America and Canسیستم بهداشت ودرمان در کوبا cubaمروری سریع بر سیستم بهداشت درمان کشور فنلاند finlandنظام بهداشت ودرمان کشوراروپایی اسپانیا در یک نگاهبهترین کشورهای دنیا از نظر بهداشت ودرمانشرایط درخواست مشاوره پزشکی رایگان اینترنتی دکتر رحمت سخنیایمیل جدید مشاوره پزشکی دکتر رحمت سخنی[عناوین آرشیوشده]
: جستجو